|
Getting your Trinity Audio player ready...
|
Abstract:
De Bijbel wordt gezien als God-geademde Woord. Sommige stromingen beweren dat er in de loop der tijd nieuwe universele uitspraken zijn gedaan naast de Bijbel die ook door God geïnspireerd zouden zijn. Deze overtuiging ondermijnt de autoriteit van de Bijbel. Dat wordt onder andere toegerekend aan de kerkvaders Athanasius en Basil. Echter hebben zij zelf nooit beweerd dat hun woorden gelijkwaardig waren aan de Schrift. Ze verdedigden juist de Bijbel als de ultieme bron van waarheid.
Inleiding
De Bijbel wordt gezien als het geïnspireerde Woord van God. 2 Timoteüs 3:16-17 zegt dat de hele Schrift door God is ingeademd. In de christelijke wereld bestaan veel verschillende tradities en denkwijzen. Hoewel de algemene overtuiging is dat de Bijbel het geïnspireerde Woord van God is, zijn er tradities die geloven dat er andere, evenzeer geïnspireerde overleveringen zijn, die op hetzelfde niveau staan als de Bijbel. Deze bewering kan niet hard gemaakt worden en zijn er voornamelijk twee argumenten die gebruikt worden om deze overtuiging te onderbouwen. Deze argumenten zijn gebaseerd op wat door Athanasius en door Basil gezegd zou zijn. Echter wanneer we in hun werken induiken, zien we de tegengestelde positie vanuit Athanasius en Basil.
Bewering van Athanasius en Basil
Athanasius van Alexandrië
In het werk van Ad Afros Epistola Synodica punt 2 heeft Athanasius de volgende uitspraak gedaan: “Maar het woord van de Heer, dat door de oecumenische Synode van Nicea kwam, blijft voor eeuwig.” De bewering die hier wordt gemaakt, is dat Athanasius, door inspiratie, een nieuwe openbaring van God zou hebben ontvangen vanwege het woordje “kwam”. Echter, wanneer we naar het geheel van het werk kijken, zien we dat het document terugblikt op wat er tijdens het concilie van Nicea is besproken op basis van de Bijbel. Als eerste wordt de positie van Arius besproken, die een afwijkende visie op God zou hebben. Daartegenover bracht Athanasius het woord van de Bijbel naar voren. De debatten werden gevoerd op basis van de Bijbel. Athanasius verantwoordde en verdedigde de goddelijkheid van Jezus vanuit de Bijbel. Dat is het woord van de Heer dat tijdens de Synode van Nicea naar voren kwam.
Basilius van Caesarea
Sommige theologische stromingen interpreteren Basilios van Caesarea’s werken als een indicatie dat er naast de Bijbel een andere onfeilbare traditie zou bestaan die evenveel gezag draagt. Dit idee is grotendeels gebaseerd op passages uit zijn werk De Spiritu Sancto, waarin hij het belang van traditie voor de kerk benadrukt. Basilios maakt echter duidelijk dat de traditie waarop hij doelt geen gezag naast de Bijbel beoogt. Voor hem blijft de Bijbel de hoogste en enige onfeilbare autoriteit. Wat hij onder “traditie” verstaat, verwijst voornamelijk naar de wijze waarop de Schrift binnen de gemeenschap wordt gelezen, begrepen en toegepast. Traditie heeft volgens Basilios dus een ondersteunende rol: het helpt de gelovigen om de Bijbel beter te begrijpen, maar kan nooit het gezag van de Bijbel evenaren of vervangen. Sterker nog, in dat zelfde werk, De Spiritu Sancto, definieert hij juist wat hij bedoelt met de term traditie in Hoofdstuk 7, punt 16.
De Spiritu Sancto, Hoofdstuk 7, punt 16
“Wat onze vaderen zeiden, zeggen wij ook, dat de glorie van de Vader en de Zoon gemeenschappelijk is; daarom bieden wij de lofzang aan de Vader met de Zoon aan. Maar we berusten niet alleen op het feit dat dit de traditie van de Kerkvaders is; want ook zij volgden de betekenis van de Schrift en gingen uit van het bewijsmateriaal dat ik een paar zinnen terug uit de Schrift heb afgeleid en aan u heb voorgelegd.”
Algemene Mening
We noemen de Bijbel theopneustos: door God geïnspireerd, een eigenschap die uniek is aan de Schrift. Dit betekent niet dat God niet door mensen heen kan spreken, zoals Athanasius of Basil, maar het benadrukt dat alleen de Bijbel het zekere en onveranderlijke fundament van de kerk is. Hierin vinden we de waarheid die vaststaat en betrouwbaar is, terwijl andere woorden of tradities niet met dezelfde zekerheid kunnen worden omarmd.
Conclusie
De conclusie van het artikel is dat zowel Athanasius als Basilios van Caesarea de Bijbel als de ultieme en enige onfeilbare bron van goddelijke waarheid beschouwden. Hoewel sommige theologische stromingen beweren dat deze kerkvaders naast de Bijbel ook andere, geïnspireerde uitspraken of tradities als gezaghebbend beschouwden, blijkt uit hun eigen woorden en werken dat zij zich primair baseerden op de Bijbel. Athanasius verdedigde de goddelijkheid van Jezus met Bijbelse argumenten, zonder nieuwe openbaringen te claimen, en Basilios beschouwde traditie als een hulpmiddel voor Bijbelse interpretatie, niet als een bron van gezag naast de Schrift. De Bijbel blijft volgens hen de hoogste autoriteit, en geen enkele traditie kan dat gezag evenaren of vervangen.
