Het Ontstaan van het Universum

Hoe is het Universum en al er in Ontstaan
Door Elbert Pogosjan

Abstract:
Het bestaan van God wordt wel eens als een fabeltje aangegeven in de media. Daardoor is men gaan denken dat het irrationeel en onwetenschappelijk is om te geloven dat God bestaat en dat alles door Hem gemaakt zou zijn. Echter als wij vanuit de wetenschappelijke methode de ontstaanstheorieën van het Universum naast elkaar zetten dan zien wij dat het juist tegenovergestelde is. De bewering dat het door God gemaakt zou zijn ligt dichterbij de wetenschappelijke methode dan de andere twee theorieën: dat het universum eeuwig zou zij of dat het uit het niets is ontstaan. Sterker nog, deze twee hebben bewezen incorrect te zijn.

 

Het Ontstaan van Alles

De uitspraken zoals “het is een wetenschappelijk feit dat God niet bestaat en ook niets gecreëerd heeft” worden tegenwoordig vaak gebruikt door mensen die niet in het bestaan van God geloven. Ongelooflijk! Het lijkt net een label te zijn waarmee men intelligent hoopt over te komen. Dit idee wordt onder andere vaak in de media gepropageerd en men is dat vanzelfsprekend gaan vinden. Tegelijkertijd wordt een gelovige als de minder intelligent ontwikkeld neergezet. In dit artikel gaan wij daar aandacht aan geven, vooral specifiek op de boven gestelde stelling. Is de hierboven gemaakte stelling correct? Waar staan de wetenschappelijke normen precies achter, dat Gods bestaan aannemelijk is en dat alles door Hem gemaakt zou zijn? Of staat de atheïstische bewering dichterbij de wetenschap? In dit artikel gaan we kijken naar wat de beta-wetenschap leert en wat de tot heden opgedane feiten zijn. De Natuurwetten binnen de beta-wetenschappen zijn één van de meest objectieve wetenschapsvormen in vergelijking met bijvoorbeeld de historisch wetenschap, die zich op aannemelijkheid en op indicaties baseert. De natuurwetten staan vast los van wat een persoon van kan vinden. Mocht een persoon bijvoorbeeld een afwijkende mening hebben over de gegeven feiten van de natuurwetten die vaststaan, , dan is het veilig om te zeggen dat die persoon irrationeel in het leven staat. Zodoende de standaard van dit artikel. Hierin zal er gebruik gemaakt worden van de 1^ste wet van de Thermodynamica, de 2^e wet van de Thermodynamica, de wet van Causaliteit en empirische ontdekkingen over het ontstaan van het universum. Aan de hand hiervan kunnen we antwoorden welke  stelling meer door de wetenschap wordt onderbouwd; de kant van de mensen die beweren dat God wel zou bestaan, of de kant van hen die het mogelijke bestaan van God ontkennen.

De 1^ste wet van de Thermodynamica

Het universum wordt gezien als een geïsoleerd systeem. Dat houdt in dat er aan de bestaande hoeveelheid materie en energie in het universum niets toegevoegd kan worden.[1] De 1^ste wet van de thermodynamica zegt het volgende: In een gesloten of geïsoleerd systeem kan energie niet gecreëerd of vernietigd worden. Het kan alleen van de ene vorm naar de andere vorm omgezet worden.[2] Bij een explosie bijvoorbeeld gaat de ontstane energie niet verloren maar het wordt omgezet in warmte.  Dit wordt ook wel conservatie genoemd, oftewel “het blijven bestaan” zoals dat in het woordenboek staat. Young Willard zegt hierover:

“De conservatie van de energie wordt gezien als de belangrijkste en de meest fundamentele wet van natuurkunde bij de natuurwetenschappen. Eindeloze onderzoeken en experimenten hebben de validiteit hiervan aangetoond.[3]

Hieronder een technische tekening van het systeem. In dit plaatje is het universum in een grijs vlak binnen de zwarte lijnen aangegeven. Het universum is een geïsoleerd systeem dat uit tijd, ruimte, energie en materie bestaat waarin zij aan de natuurwetten voldoen. De eerste wet van de thermodynamica zegt dat er in zo een systeem, vanwege de zwarte lijst, niets toegevoegd kan worden van buitenaf en dat er tegelijkertijd niets binnen dat lijst afgenomen kan worden. De hoeveelheid energie die in het universum aanwezig is blijft dus altijd constant. Energie kan dus niet vernietigd worden en het kan niet gecreëerd worden. Het enige wat het kan is van de ene vorm omzetten naar de andere vorm.

Een welbekende atheïst, Stephen Hawking, theoreticus in natuurkunde en een kosmoloog zegt het volgende over zulke soort wetten:

“Wat de natuurwetten zo belangrijk maakt is niet alleen dat ze onveranderlijk zijn maar dat ze universeel zijn. Ze worden niet alleen maar toegepast voor een geworpen bal, maar voor de planeet en al het andere in het universum. In tegenstelling tot de mens gemaakte wetten die veranderbaar zijn, kunnen de wetten van de natuur niet verbroken worden.”[4]

De 2^e wet van de Thermodynamica

De 2^de  wet van de thermodynamica is ingewikkelder dan de 1^ste wet. Het leert dat de totale entropie in een geïsoleerd systeem steeds meer toeneemt waardoor het steeds chaotischer wordt tot het moment wanneer er een equilibrium ontstaat. Bijvoorbeeld warmte en kou bij elkaar zal altijd een balans, equilibrium, van die twee opleveren. In zo een proces is het de energie van de warmte die naar de kou overgedragen wordt tot het moment dat het balans tot stand komt. Zulke processen zijn omkeerbaar of onomkeerbaar. Onomkeerbare processen zijn bijvoorbeeld het doven van een ster nadat het al zijn brandstoffen verbruikt heeft. De nuttige energie van de warmte van de ster wordt dan in de kosmos afgekoeld en is zo verloren voor hergebruik. [5] Terugkomend op het voorbeeld van de explosie: Het materiaal dat ontploft heeft grote warmte geproduceerd. De warmte die er dan ontstaat koelt af en vergaat en het vuur dooft. Ten eerste, het proces is onomkeerbaar. Ten tweede is de energie onherstelbaar voor de mens en daardoor is het verloren voor hergebruik, echter niet vernietigd.[6]

Isaac Asimov een wetenschapper binnen de evolutieleer schrijft het volgende over de 2^e wet van de Thermodynamica:

“Een ander manier hoe de 2^e wet uitgelegd kan worden is dat het universum steeds meer chaotischer wordt. We zien het overal om ons heen gebeuren. We moeten ons best doen om een kamer netjes te houden, maar als we tijdje niks doen is het heel snel weer een puinhoop. Zelfs als wij nooit de kamer binnengaan, wordt het vies en stoffig. Hoe moeilijk is het om zullke dingen steeds geordend te houden en hoe makkelijk is het om ze uit die orde te krijgen. Sterker nog, wij hoeven eigenlijk niets te doen en alles zal vergaan, afbreken en afweren, helemaal uit zichzelf – en dat is waar de 2^e wet voor staat.[7]

Het bestaan van de 2^de wet van Thermodynamica is zo sterk aanwezig in het universum dat men er niets anders over kan zeggen dan dat het tot één van de meest invloedrijke wetten behoort.[8]

De wet van Causaliteit

Als er een wet die alle natuurwetten te boven gaat dan is het hoogstwaarschijnlijk de wet van de causaliteit. Bijna alles wat er in het universum gebeurt, draait om deze wet.[9] Deze leert dat alles in het universum onder een systeem van oorzaak en gevolg valt. Elke oorzaak heeft een gevolg en elk veroorzaakte gevolg heeft een oorzaak. In simpele woorden, zodat er iets kan gebeuren moet er vooraf een actie tot stand gebracht worden zodat er een reactie kan plaats vinden. Als er niets gebeurt, zal er als gevolg dus ook niets gebeuren. Een gevolg kan zodoende uit zichzelf los van een oorzaak nooit tot stand komen. In 1934 schrijft W.T. Stace, professor van de filosofie faculteit van de Universiteit van Princeton, het volgende:

“Elk student van logica weet dat dit de ultieme canon van de wetenschap is, het fundament van hen allen. Als we niet in de waarheid van oorzaak geloven, namelijk dat alles wat een begin heeft een oorzaak heeft, dan zou de wetenschap zoals wij het kennen verkruimelen tot het stof. In elke wetenschappelijk onderzoek is deze waarheid het uitgangspunt.”[10]

De Toepassing van de Wetten

Nu dat de drie wetten uiteen gezet zijn kunnen we ze toepassen bij de gegeven modellen die gebruikt zijn ter verklaring hoe alles in het universum gemaakt zou zijn. In de geschiedenis van de mensheid zijn er alleen maar drie modellen geweest die het ontstaan van het universum hebben proberen te verklaren. De eerste is dat het universum simpel weg eeuwig zou zijn, zonder een begin of een eind. De tweede is dat het universum uit het niets ontstaan zou zijn. Dit is voornamelijk waar de huidige atheïstische stroming zijn modellen op baseert. De derde en laatste is dat het gecreëerd zou zijn. Aan de hand van de opgedane kosmologische kennis tot heden en de wetten die hierboven uit een gezet zijn gaan wij kijken welke van deze drie dichterbij de wetenschap en de ratio staan.

Een eeuwig universum

De theorie van het eeuwige universum is dat het simpelweg geen begin heeft gehad en ook geen einde zal hebben. Het is onveroorzaakt en is gewoon aanwezig. Dit werd vooral in het begin en midden van de twintigste eeuw als waarheid aanvaard in atheïstische kringen. Een welbekende uitspraak van een destijds atheïst Bertrand Russell beweerde tijdens een debat op de radio: “Het universum is gewoon aanwezig, en dat is alles”.[11] In zo een model zou dus het universum als het ware zelf de oorzaak van al dat er is zijn, als het eeuwig aanwezig zou zijn, wat overigens zeer irrationeel lijkt en de vraag ontwijkt hoe het ontstaan zou zijn. Gelukkig, om wat licht te werpen op het onderwerp kunnen wij door middel van de 2^e wet van de Thermodynamica en recente ontdekkingen vanuit een paar empirische kosmologische experimenten tot de conclusie komen dat het universum wél een begin heeft gehad. Ten eerst hebben we gezien dat de 2^e wet van de Thermodynamica tot gevolg leert dat de nuttige energie steeds maar afneemt. Als het universum eeuwig is dan had dit allang al moeten plaatsvinden. Of het zal nog moeten plaatsvinden, wat dus aangeeft dat het universum niet eeuwig kan zijn.

Ten tweede zijn er kosmologische ontdekkingen gedaan die invloed hebben gehad op de denkwijze hoe het universum ontstaan zou zijn. In het jaar 1929 kwam Edwin Hubble namelijk tot de ontdekking dat het universum een expansie aan het begaan is. Wanneer zij de expansie terug gingen traceren, kwamen zij tot ontdekking dat het allemaal eerst op één punt bij elkaar was.[12]

Zo is de theorie van de Big bang tot stand gekomen. Robert Jastrow van NASA legt het volgende uit over de nieuw ontstane theorie in het jaar 1977:

“al de materie in het universum was tot in een oneindig hete massa samengeperst die op een gegeven moment geëxplodeerd is. In de loop der tijd expandeerde het oorspronkelijke universum waar het vervolgens in dat proces afkoelde waardoor er sterren en planeten gevormd werden en er zo leven op aarde tot stand gekomen is.”[13]

In 2003 hebben Alan Guth, Alexander Vilekin en Arvind Borde bewezen dat elk universum, als er al meerdere zijn, dat in de loop der tijd expandeert onmogelijk eeuwig kan hebben bestaan, maar dat het een begin heeft moeten hebben.[14] Dus aan de hand van de opgedane kennis over de expansie van het universum en de 2de wet van de thermodynamica kan er geconstateerd worden dat het universum een koude dode staat zal bereiken. Dat komt omdat de warmte en nuttige energie, door de expansie en de uitgebluste sterren, steeds maar af zal nemen waardoor het tot zijn koudste en dode punt bereikt. Hierop sluit Robert Jastrow de oude eeuwige model theorie uit met de woorden dat de moderne wetenschap het eeuwige bestaan van het universum verwerpt.[15] Er zijn volgens hem namelijk drie objectieve aanwijzingen die ons aantonen dat het universum een begin heeft gehad. Ten eerste de levensduur van de sterren. Ten tweede de beweging van de Melkweg (het universum zal voor altijd uit elkaar blijven expanderen en zo dus zijn koude en dode staat bereiken[16]) en ten derde dankzij de wetten van de thermodynamica weten wij dat het universum een begin heeft gehad.[17]

Het Universum ontstaan uit het niets

Het idee dat het universum uit het niets zou ontstaan zijn is in het algemeen het nieuwste model waar de atheïst zich aan vasthoudt. Deze hypothese bouwt zich voort op de theorie van de Big Bang en stelt de vervolg vraag wat de oorsprong ervan zou zijn, waar komt het vandaan en wat heeft het veroorzaakt. Zo zijn de atheïstische wetenschappers in de loop der tijd met de theorie gekomen dat alles, gek genoeg, uit het niets zou zijn ontstaan.[18] Echter is elk voorgestelde model tot zover gefaald. Dat is omdat de modellen van uitgegaan zijn dat er in het begin al iets aanwezig was, zoals tijd, ruimte of een bepaalde vorm van energie. Er is namelijk ook geen enkel vorm van indicatie, werkelijk niets, die ons aangeeft dat het universum uit het niets zou zijn ontstaan.[19] Ook wel begrijpelijk want uit het niets kan onmogelijk iets ontstaan, zegt onze ratio, logica en de wet van causaliteit. Maar laten wij eerst beginnen met de 1^ste wet van Thermodynamica. We hebben gezien dat deze wet ons leert dat energie niet gecreëerd of vernietigd kan worden. Als we ervan uitgaan dat in een geïsoleerd systeem energie uit het niets is gecreëerd, dan gaat dat tegen de 1^ste wet van thermodynamica en de wet van causaliteit in. Gezien het feit dat energie niet gecreëerd kan worden blijft er maar één mogelijke model over die ons een verklaring zou kunnen geven hoe het in ons systeem is gekomen. Dat zou dan zijn dat de energie van buitenaf ons geïsoleerd systeem in is gebracht (wat niet kan omdat het “geïsoleerd” is), zoals aangegeven in het figuur hieronder.Gegeven dat ons Universum als een geïsoleerd systeem gezien wordt kan er wetenschappelijk gesproken geen energie, eigenlijk niks, van buiten af komen. Er kan sterker nog ook geen “in ons systeem komen” of “wanneer” zijn geweest als er absoluut niets was. Immers die dingen impliceren ruimte en tijd, en dat is geen niets. Een alternatief model zou dan zijn dat ons universum een open systeem is. Echter zou het dan in dat geval zo zijn dat er dingen uit het niets in ons universum moeten kunnen ontstaan, zoals de energie die uit het niets kwam in onze hypothetisch open systeem. Dit zou de wetenschap dan tot een dilemma brengen. Immers in dat geval zou het dan gaan over op een bovennatuurlijke wijze ontstaan van dingen van buiten af in ons Universum. Dit is dan een sterk argument tegen het atheïsme en een sterk argument voor creationisme. Namelijk het bestaan van het bovennatuurlijke, dus wonderen, zou dan een normaal gegeven zijn waar er uit het niets in ons systeem, tegen de natuurwetten in, dingen in gebracht en gecreëerd kunnen worden. Echter in de wetenschap mogen we niet spreken over wonderen, want dat is in contradictie met de natuurwetten. Immers een wonder is per definitie een bovennatuurlijk iets. Zodoende loopt de theorie tot een dood  eind. Of het nou een geïsoleerd of een open systeem was, beide argumenteren dat er uit het niets onmogelijk iets kan ontstaan. Robert Jastrow zegt hierop:

“Het creëren van materie uit het niets gaat tegen het concept van wetenschap in –het principe van het behoud van energie en materie- die beweert dat materie en energie niet gecreeërd en ook niet vernietigd kunnen worden. Het ene kan omgezet worden in het andere, maar de hoeveelheid daarvan moet onveraderd blijven voor altijd. Daarom is het moeilijk om een theorie te accepteren die tegen een wetenschappelijk feit ingaan.”[20]

Deze bewering van Jastrow gaat gepaard met wat de wet van Causaliteit die zegt: elke oorzaak heeft een gevolg en alles wat bestaat heeft een oorzaak. Dit geld zowel voor de energie, tijd, ruimte, materie en al wat in het universum aanwezig is. Er kan gewoon simpelweg uit het niets geen universum tot stand komen. Een niets heeft immers een inhoud van absoluut niets en kan dus ook geen oorzaak hebben. Een “oorzaak” op zichzelf is al iets, dus de mogelijkheid tot een oorzaak kan ook niet eens bestaan als er, absoluut, helemaal niets was in het begin. Ook het woord begin kunnen we dan niet gebruiken, want dat zou dan refereren naar een tijd, wat ook niet geweest zou zijn.

Zodoende dankzij de 1^ste wet van Thermodynamica en de wet van Causaliteit kan er geconstateerd worden dat de theorie dat alles uit het niets is ontstaan onwetenschappelijk is en geen standhoudt. Bij een geïsoleerd systeem waarin niets aanwezig is, kan er alléén op bovennatuurlijke wijze iets van buiten af toegevoegd worden, dus creatie. Bij een open systeem kan de energie steeds maar toegevoegd worden wat de wetten te boven gaat, dus steeds maar bovennatuurlijk en steeds maar een vorm van creatie. Dus welke model we nou ook nemen, geïsoleerd of een open systeem, beide pleiten eerder voor dat het gecreëerd zou zijn dan dat het uit het niets tot stand is gekomen. Een schaakmat voor het atheïsme en een grote winst voor het theïsme.

Het Universum is Gecreëerd

Als laatst gaan we kijken naar de derde theorie van het ontstaan van het Universum, namelijk dat het gecreëerd zou zijn. Net als bij voorgaande theorieën gaan we deze bewering testen aan de hand van de boven gestelde wetten en dezelfde eisen. Laten we eerst beginnen met de wet van de causaliteit. Het heeft ons geleerd dat alles wat bestaat een oorzaak moet hebben. Zelfs de wetten die tot gevolg bestaan moeten ook hun oorzaak hebben. Immers logica beweert dat elk wet een wet-maker heeft, zij het een artikel in onze wetboek of een natuurwet in het universum. Het is namelijk moeilijk te geloven dat het universum per toeval zo “gefine-tuned” is volgens de astronoom Fred Hoyle, die beweert:

“Een gezonde interpretatie van de feiten suggereert dat een super-intellect met de fysica, scheikunde en biologie gespeeld heeft en dat er niets blindelings gebeurt is. De opgetelde som van de feiten hebben mij tot deze overduidelijke conclusie gebracht.”[21]

Voortbouwend op de wet van causaliteit introduceert Dr. William Lane Craig het kalam argument, dat eigenlijk oorspronkelijk bedoeld was als een tegenargument voor de bewering dat het universum uit het niets ontstaan zou zijn. Hierin geeft hij in drie simpele stappen een rationele oorzaak-gevolg verklaring voor het ontstaan van het Universum. Ten eerste, alles wat een “begin” heeft in zijn bestaan heeft een oorzaak. Ten tweede, het Universum heeft een begin in zijn bestaan. Ten derde, dus het Universum heeft een oorzaak.[22] Het benoemen van het woord “begin” bij de eerste punt is van cruciaal belang. Namelijk het opent een deur voor het begrijpen van hoe alles tot stand gebracht zou zijn. De wet van Causaliteit stelt dat elke gevolg een oorzaak heeft. Echter als we steeds maar terug in de tijd gaan en de oorzaken van alle gevolgen traceren, dan komen wij tot een punt waar we niet verder kunnen. Er zal namelijk een punt moeten zijn geweest die alles tot gang heeft gebracht. Het moet een onveroorzaakte oorzaak zijn geweest die niet alleen al het zichtbare tot stand heeft gebracht maar ook het onzichtbare mogelijk heeft gemaakt, zoals de wet van de Causaliteit! Het argument “alles wat een begin heeft in zijn bestaan heeft een oorzaak” kan dan niet er tegen gebruikt worden. Immers het heeft geen begin gehad, geen oorzaak. Gezien dat de onveroorzaakte de allereerste oorzaker was en de bron is van al wat aanwezig is, geeft ons aan dat het zelfs vóór de wet van causaliteit was en dus vervolgens het bestaan ervan mogelijk heeft gemaakt. Zodoende heeft de wet vanuit dit model geen invloed er op omdat het erna kwam, wat dus het bestaan ervan zeer aannemelijk maakt. Sterker nog, het bestaan van zoiets is niet een gewenste binnen de termen van aannemelijkheid, maar een noodzakelijkheid. Want er moet iets onverzoorzaakt in het begin geweest zijn geweest dat alles tot stand heeft gebracht van al dat daadwerkelijk bestaat. En deze onveroorzaakte oorzaker moet zodoende boven alles zijn en de voortbrenger van alles zijn. Zelfs boven de tijd, ruimte, materie en al wat bestaat in het zichtbare en onzichtbare. En dit is het rationele argument waar het wetenschappelijk aannemelijk wordt om te verklaren dat alles door God, de onveroorzaakte oorzaker, gemaakt zou zijn. God is de enige die die geen begin kent en het concept compleet maakt omdat Hij boven tijd, ruimte, materie en alle wetten is. Gezien dat Hij immaterieel is volgens Johannes 4:24, valt Hij dus ook niet onder de 2^e wet van Thermodynamica. De Bijbel leert:

U hebt voorheen de aarde gegrondvest, de hemel is het werk van Uw handen. 27 Die zullen vergaan, maar Ú zult standhouden; zij alle zullen verslijten als een kleed. U zult ze verwisselen als een gewaad en zij zullen verdwijnen. 28 Maar U blijft Dezelfde, aan Uw jaren zal geen einde komen. – Psalm 102:26-28

Ook de 1^ste wet van de Thermodynamica zou Zijn bestaan niet tegenspreken. Sterker nog het zou een veel logischer verklaring geven waar de energie vandaan is gekomen gezien dat energie niet gecreëerd kan worden volgens de eerste wet. Volgens dit model is het goed denkbaar dat het uit de kracht van God was uitgegaan voor het vormen van het Universum. Ach, Heere HEERE! Zie, Ú hebt de hemel en de aarde gemaakt door Uw grote kracht en door Uw uitgestrekte arm. Niets is voor U te wonderlijk. – Jeremiah 32:17

 

Echter tegelijkertijd, als God zou bestaan, dan bestaat ook het bovennatuurlijke. En als God en Zijn bovennatuurlijke kracht bestaan, dan kan Hij ook boven de natuurwetten werken en dus zo energie uit het niets creeëren.

In vergelijking met de twee voorgaande modellen over het ontstaan van het universum, die overigens incorrect zijn, lijkt het argument dat het door God gemaakt zou zijn de meest rationele te zijn die de ontstaansgeschiedenis, alle concepten en wetten recht doet. Voor de duidelijk hier een schema weergave.

 

	Een Eeuwige Universum	Universum uit het Niets	Gecreëerde Universum
1ste wet van Therm.	V	X	V
2e wet van Therm.	X	V	V
Wet van Causaliteit	X	X	V

Aan de hand hiervan kan er als feit geconstateerd worden dat het scheppingsmodel door God het dichtst bij de wetenschap ligt. Simpelweg omdat de andere twee objectief incorrect zijn.

Aanvullend Materiaal

Naast de beta-wetenschappen zijn er ook andere vormen van wetenschappen die het bestaan van God verder argumenten. Ten eerste hebben we veel empirische data dat het ons aannemelijk maakt dat het Universum zeer intelligent is vormgegeven.[23] Ten tweede hebben wij het argument van de moraliteit en zo ook het bestaan van goed en kwaad, die het bestaan van een wetgever bevestigen.[24] Ten derde hebben we binnen de historische wetenschap sterke argumenten die het bestaan van God, dankzij de persoon Jezus Christus, versterken. Onder andere uit het dood opstaan van een persoon bewijst het bestaan van het bovennatuurlijke en is zodoende een sterk argument voor het bestaan van God.[25]

Conclusie

Aan de hand van de hierboven gedane onderzoek kunnen wij concluderen dat de uitspraken zoals ‘het is een wetenschappelijk feit dat God niet bestaat en ook niets gecreëerd heeft’ onzin en alles behalve wetenschappelijk is. Het is het tegenovergestelde namelijk. Er zijn veel sterkere wetenschappelijke argumenten dat alles door God gemaakt zou zijn dan dat het Universum uit het niets is ontstaan of dat het gewoon eeuwig zonder oorsprong aanwezig is. De laatste twee zijn simpel weg wetenschappelijk incorrect omdat zij tegen de natuurwetten en de ontdekte feiten ingaan. De wetenschap laat ons zien dat de persoon die beweert dat alles door God gemaakt zou zijn gemaakt niet irrationeel in de wetenschap staat, maar juist veel sterker staat dan hen die niet in het bestaan van God geloven. Mochten er mensen zijn die alsnog beweren in één van die twee incorrecte theorieën te geloven, dan is het van belang om te beseffen dat dat een daad van een blind geloof is. Je hebt meer geloof nodig om te geloven dat alles uit het niets is ontstaan dan het geloven dat het door God gemaakt zou zijn. Het is dan in dat geval het verstandigst om te zeggen, “ik weet het niet hoe alles is ontstaan”.

 

Referentielijst

[1] S. Hartman (2011), Probabilities in Physics, OUP: Oxford, p.96

[2] Young, Willard (1985), Fallacies of Creationism, Canada: Detselig Enterprises, p.8

[3] Young, Willard (1985), Fallacies of Creationism, Canada: Detselig Enterprises, p.165

[4] “Curiosity: Did God Create the Universe?” (2011), Discovery Channel, August 7. P.156

[5] Suplee, Curt (2000), Milestones of Science, Washington, D.C.: National Geographic Society. P.156

[6] Thomson, William (1882), Mathematical and Physical Papers, Cambridge University Press. P.182

[7] Asimov, Isaac (1970), In the Game of Energy and Thermodynamics You Can’t Even Break Even, Smithsonian Institute Journal, P.6

[8] Borgnakke, Claus and Richard E. Sonntag (2009), Fundamentals of Thermodynamics Asia: John Wiley and Sons, p.220

[9] Einstein, A. (1910). On Boltzmann’s Principle and some immediate consequences thereof, Duplantier and E. Parks, p.183–199

[10] Stace, W.T. (1934), A Critical History of Greek Philosophy, London: Macmillan. P.6

[11] Radio Debat Fr. Copleston vs Bertrand Russell, The Existence of God, BBC 1948.

[12] Hubble, Edwin (1929), “A Relation Between Distance and Radial Velocity among Extra-galactic Nebulae,” Proceedings of the National Academy of Science, 15:168-173.

[13] Jastrow, Robert (1977), Until the Sun Dies, New York: W.W. Norton, p.2-3

[14] W.L. Craig (2010), On Guard: Defending Your Faith with Reason and Precision, David C. Cook, p.92

[15] Jastrow, Robert (1977), Until the Sun Dies, New York: W.W. Norton, p.30

[16] Jastrow, Robert (1978), God and the Astronomers, New York: W.W. Norton, p.123

[17] Jastrow, Robert (1978), God and the Astro­nomers, New York: W.W. Norton, p.111

[18] Tryon, Edward P. (1984), What Made the World?, New Scientist, 101p.14-16.

[19] Estling, Ralph (1995), Letter to the Editor, Skeptical Inquirer, 19[1] p.69-70

[20] Jastrow, Robert (1977), Until the Sun Dies, New York: W.W. Norton. p.32

[21] Hoyle, Fred (1982), The Universe: Past and Present Reflections, Annual Review of Astronomy and Astrophysics, p.20:16.

[22] W.L. Craig, The Kalam Cosmological Argument, geraadpleegd 25-2 op reasonablefaith.org

[23] Murray, Michael J. (1999), Reason for the Hope Within, Grand Rapids, MI: Eerdmans, p.48

[24] Craig, William Lane, Moral Argument, reasonablefaith.org

[25] Pogosjan, E. (2017), Feiten over de Historische Jezus, realtalk.nl